Cegłowski rynek
Utworzono dnia 27.11.2020
Sercem każdego, z dawna lokowanego, miasta był rynek. Słowo to pochodzi od niemieckiego Ring (dosł. "pierścień") i pojawiło się na ziemiach polskich wraz z przeprowadzanymi lokacjami na prawie niemieckim. Ring oznacza specyficzny rodzaj rynku, najczęściej wytyczanego na planie czworokąta, z umieszczonym pośrodku blokiem zabudowy. Lokalizowano na nim ratusz - siedzibę władz miejskich – a w jego pobliżu najczęściej także główną świątynię miasta. Rynek był przestrzenią wymiany handlowej i miejscem, w którym zbiegały się drogi prowadzące do miasta.
Powyższy opis dokładnie opisuje miejsce, które sercem Cegłowa jest do dziś. Choć od wielu już lat nosi nazwę Plac Anny Jagiellonki, nie zmieniło się zasadniczo przez kolejne stulecia i jest przypomnieniem i potwierdzeniem blisko 250-letniego okresu miejskości Cegłowa.
Wytyczony wraz z lokacją miasta w 1621 r. rynek miał wymiary 113 x 115 m i stał się głównym elementem założenia urbanistycznego. Ciekawostką jest, że był wówczas większy niż w ówczesnej Warszawie.
Zamknięty od północy kościołem parafialnym, od zachodu przedłużeniem ulicy Lubelskiej (obecnie Piaskowej), od wschodu ul. Warszawskiej (obecnie Piłsudskiego), od południa zaś uliczką przebiegającą równolegle do kościoła, przy której znalazł miejsce ratusz miejski. Tu odbywały się targi (dwa w tygodniu) i jarmarki (trzy razy do roku), na które Cegłów dostał zgodę wraz z prawami miejskimi nadanymi przez Zygmunta III Wazę.
W ciągu kolejnych stuleci targi kilkakrotnie były wznawiane po okresach upadku. Przed II wojną światową i kilkanaście lat po wojnie cegłowski rynek – wtedy już Plac Anny Jagiellonki - był miejscem wolnego handlu. Było to miejsce nieutwardzone, na środku którego stali kupcy z furmankami, z nich bezpośrednio sprzedawali owoce, warzywa i inne produkty.
Układ urbanistyczny Cegłowa, XVI, XVII- XIX w. wpisany jest do ewidencji zabytków.
